Milletlerin tarihinde öyle günler vardır ki, yalnızca takvim yapraklarında değil, gönüllerde, hafızalarda ve gelecek nesillerin ruhunda ölümsüzleşir. 30 Ağustos 1922, işte böyle bir gündür. O gün, milletin istiklâl aşkı toprağın, taşın, dağın ve ovanın diliyle haykırılmış; esareti kabullenmeyen bir ulus, kaderini kendi elleriyle yeniden yazmıştır. Büyük Taarruz’un başladığı 26 Ağustos sabahı, Akşehir’de kurulan karargâhtan yükselen emir, yalnızca bir askeri harekâtın değil, milletin bağımsızlık yolculuğunun son ve en şiddetli adımı olmuştur. Gazi Mustafa Kemal Paşa’nın dehası, milletin sabrı ve ordunun kahramanlığıyla birleşerek, Anadolu’nun ufuklarında yeni bir güneş doğurmuştur. Afyon’un sırtlarında patlayan top sesleri, yalnızca düşmanı değil, esaret zincirlerini de paramparça etmiştir. Bu topraklarda verilen mücadele, salt bir savaş değildi; bir milletin varlık-yokluk mücadelesiydi. Kadınıyla erkeğiyle, yaşlısıyla genciyle Anadolu halkı, vatanın her karışını bedenleriyle savunmuştu. Tarlasında öküzü kalmayan köylü, kağnısına kendini koşmuş; cepheye mermi taşıyan analar, gözyaşlarını içine akıtarak evlatlarını toprağa emanet etmişti. İşte 30 Ağustos, bu fedakârlıkların, bu sabrın ve bu imanın taçlandığı gündür. Zaferin coğrafyası da anlamlıdır. Dumlupınar’ın kayalıklarında, Kocatepe’nin eteklerinde, Akşehir’in kalbinde verilen kararlar, milletin geleceğini şekillendirmiştir. Akşehir, Batı Cephesi’nin kalbi olmuş, taarruzun hazırlıkları bu topraklarda filizlenmiştir. Bu yönüyle Akşehir yalnızca bir şehir değil; milletin yeniden doğuşunun şahitlerinden biridir. 30 Ağustos, yalnızca geçmişin hatırası değildir; geleceğin de pusulasıdır. Bize hatırlatır ki, hiçbir zincir bir milletin bağımsızlık iradesinden daha güçlü değildir. Hiçbir işgal, iman dolu bir yüreğin önünde duramaz. Hiçbir karanlık, milletin birlikten doğan ışığını söndüremez. Bugün, Zafer Bayramı’nı kutlarken yalnızca askerî bir zaferi değil, milletin ruhunu, onurunu ve özgürlük aşkını da kutluyoruz. Her yıl yeniden coşkuyla andığımız bu gün, bize yalnızca mazimizi değil, yarınlarımızı da hatırlatır. Çünkü bu zafer, yalnızca silahların değil; inancın, kararlılığın ve birlik ruhunun zaferidir. Ulu Önder Mustafa Kemal Atatürk’ün sözleriyle: “Zafer, ‘Zafer benimdir.’ diyebilenindir. Başarı ise, ‘Başaracağım.’ diye başlayarak sonunda ‘Başardım.’ diyebilenindir.” 30 Ağustos, işte bu yüzden yalnızca bir gün değil, milletin ebedi destanıdır. Her birimizin yüreğinde, atalarımızın emaneti ve yarınlarımızın teminatı olarak yaşamaktadır. Ve bu kez “Son söz Sude’den” demiyorum… Çünkü o büyük günün son sözü, 30 Ağustos sabahında milletin iradesiyle zaten söylenmiştir.